The Rockies

27 mei, iets voor half 3 's nachts wordt er op de deur geklopt, de bagage is er!!! Super happy, niet verwacht dat we het zo snel terug zouden hebben. En dat is fijn gezien de wandelingen die we willen maken in Rocky Mountain National Park. Dus voor 7u zitten we in onze wandeloutfit klaar voor een snel donut ontbijt, nemen wat fruit en energierepen mee en gaan met onze timed entry richting de ingang. Daar zien we dat de Trail Ridge Road nog steeds dicht is. Het is nog rustig in het park en parkeren lukt makkelijk bij Bear Lake.

Plan is om naar Odessa Lake te lopen. Als we de eerste stappen zetten, zien we al dat er nog behoorlijk wat sneeuw en ijs ligt. Mensen lopen met stokken en sneeuwschoenen, maar er zijn ook goede stukken pad, dus we wagen het er op. We fluiten en kletsen wat af zodat we eventuele beren uit de buurt houden. Na een tijdje, komen we op de andere kant van de berg: alleen maar sneeuw en afgrond. Na het geprobeerd te hebben, komen we tot de conclusie dat dit niet te doen is, veel te gevaarlijk. Terug naar Bear Lake om een rondje om het meer te lopen. Ook daar lag veel sneeuw en moest je uitkijken dat je niet door de dikke laag zakte, dat gebeurde iemand voor ons en die zat met zijn been in het ijskoude water! Daarna gaan we richting Alberta falls, minder sneeuw en best aardig te doen. Het is een leuke waterval, met genoeg water door de smeltende sneeuw. De grondeekhoorns zijn hier in overvloed en poseren voor je, grappige knabbels en babbels.

Vanaf hier gaan we verder via Glacier Gorge Trail en besluiten richting Lake Mills of Loch Vale te gaan. Er zitten moeilijke stukken tussen met enorm veel ijs en sneeuw in combinatie met een stijgend pad. Meerdere keren overwegen we terug te gaan, het is flink glijden en best vermoeiend. We besluiten uiteindelijk naar Lake Mills te gaan, omdat iemand die we vragen bekend is met beide meren en deze aanbeveelt. Het pad wordt erger, maar we komen dichterbij! Als we bij het meer zijn, staan we ineens oog in oog met een eland. Die dacht: wat doen jullie op mijn pad?! Dus we gingen netjes aan de kant. Het meer is prachtig, maar lang zitten we er niet. Ik zie een grijze lucht in de verte aankomen en vertrouw het niet. Het weer kan snel omslaan in the Rockies en sneeuw onderweg of regen zie ik niet zitten. De terugweg blijkt minder erg dan gedacht, het is glad maar we vinden een manier om zonder vallen weer beneden te komen.

Om half 3 zijn we terug bij de auto, kapot maar voldaan na 7uur wandelen en glijden. We rijden langs Sprague lake en nemen een omweg om nog wat elanden te spotten. Die zien we genoeg, langs de weg en op de weg! Als we het park uitrijden zien we een enorme rij staan van auto's die erin willen. Na 15u geen timed entry meer, dus ja dan komt de massa. We drinken een welverdiend biertje op het zonneterras van het hotel en gaan daarna eten bij een restaurant in de buurt, waar we bizonsteak eten en worstjes van eland, bizon, fazant en everzwijn. We liggen vroeg op bed na een indrukwekkende dag in de Rockies.

28 mei, ik ben vroeg wakker en lig wat te googlen over het Rocky Mountain National Park, als ik lees dat de Trail Ridge Road open is. Yes!! We hebben voor vandaag ook weer een timed entry voor Bear Lake, maar pas om 10u. Dus we zorgen ervoor dat we voor 9u het park ingaan omdat we dan nog zonder timed entry naar binnen kunnen en eerst de Trail Ridge Road kunnen gaan rijden. Tanken, donutontbijt en om half 8 zijn we weer bij de entree van het park. De Trail Ridge Road begint met een kleine wegversperring doordat er een rotsblok naar beneden is gerold, één rijbaan is nog open. De weg is spectaculair, steil, afgrond naast je, meters sneeuw, mooie bochten en fantastische vergezichten. We stoppen op een aantal uitzichtpunten, waar het enorm winderig is en ijskoud. IJskoud, vooral in korte broek, we worden voor gek verklaard en geef ze eens ongelijk het is zo’n 4 graden! Als we bij het Forest Canyon uitkijkpunt staan, zegt een Amerikaan: “look there, is that a coyote?” En ja hoor, langs de parkeerplaats loopt ie rustig rond. Als we teruglopen naar de auto, zien we de sporen van de coyote in de sneeuw. Bijna terug bij de auto kijk ik achterom en verrek, die coyote is net achter ons langs gelopen. Mooi, nu wel dichtbij genoeg om geweldige foto’s en filmpjes te maken. We rijden niet helemaal naar Grand Lake, maar rijden een deel van de Trail Ridge Road, omdat de weg op een gegeven moment naar beneden gaat en minder mooi wordt. De terugweg is bijna nog mooier!

Na ruim 2 uur zijn we weer terug bij het beginpunt en is het meteen een mooi moment om richting Bear Lake te gaan. Om kwart over 10 starten we met een wandeling naar 3 meren. Het eerste meer bereiken we al snel: Nymph Lake, mooi maar niet spectaculair. Richting het 2^e meer hebben we te maken met veel smeltend sneeuw en ijs, het is spekglad. Je ziet mensen glibberen en glijden en ook vandaag zijn er weer velen met sneeuwschoenen. Dream Lake is een plaatje, de sneeuw en het ijs op het meer, maken het erg speciaal! Op naar het 3^e meer, nog meer stijgen over gladde paden. Soms proberen we de drukte te vermijden en langs het pad te lopen, totdat ik met één been tot mijn knie in de sneeuw zak, best een naar idee, gelukkig sta ik snel weer op beide benen en met beide schoenen nog aan. We gaan verder en ook Emerald Lake is meer dan de moeite waard, we rusten wat uit, voordat we aan de terugweg beginnen. Ook vandaag blijkt de terugweg makkelijker dan gedacht, het is glijden maar kleine stapjes en doorgaan lijkt de beste techniek, we halen veel mensen in en dat geeft toch wel een lekker gevoel, high five!

Het is inmiddels half 2 en het is tijd om richting Cheyenne te rijden. We laten de Rockies achter ons via een prachtige weg door het Roosevelt National Forest. De wolken trekken inmiddels over ons heen. Om half 4 komen we in Cheyenne aan, we lopen richting centrum, eten en drinken een hapje, bewonderen wat mooie gebouwen waaronder het Cheyenne Depot Museum en het State Capitol. De western stijl is goed te merken in dit stadje, o.a. door beelden van western laarzen verspreid door de stad, maar zeker ook door autodealers waar de western songs uit de radio’s galmen.

Het weer slaat om, het regent en waait, het weerbeeld voor de aankomende dagen helaas! Maar wat hebben we een mazzel gehad met het zonnige weer in Rocky Mountain National Park. Zon, bergen, sneeuw en ijs maakten het tot een onvergetelijke ervaring. Het was dus echt Rocky Mountains “on the rocks”. En we komen zeker terug, want ook zonder ijs willen we het weleens zien en meemaken!