Het vervolg van onze reis in Vietnam

Hitte in Hue (20 april 2012)
Nadat om 04:50u eindelijk de goede taxi er was richting vliegveld gereden. In Hue  een geweldig hotel en dat voor 18euro!! En wat was het heet. We vroegen om zon en we kregen ook zon... Citadel (Imperial City) met al haar mooie tempels bekeken en door het hete Hue gestrompeld totdat we niet meer konden. En dan te bedenken dat mensen hier (met name vrouwen) met karren vol spullen achter hun fiets de heuvels op moeten. Ed heeft een van de dames even een handje geholpen. Leuk stadje, maar in 1 dag de belangrijkste dingen gezien. Vervoer geregeld om morgen om 08:00u weer verder te gaan naar Hoi An.

Luxe in Hoi An (21, 22 en 23 april 2012)
Relaxen in een geweldig hotel in Hoi An aan Cua Dai beach. Hotel blijkt pas 7 weken open te zijn.  's Avonds rijden we op de fiets lekker het stadje in om te eten en om dingen te bekijken. Verder even helemaal niets :-) 

Lente-achtig Da Lat (24 april 2012)
Om 03:30u eruit, zodat we richting vliegveld kunnen gaan naar Da Lat, een stadje op 1.500m hoogte. In Da Lat meteen de stad gaan verkennen. De temperatuur is hier heel anders: niet heet, maar een beetje lente-achtig. Ook de omgeving is anders: bergen, veel groen en met name heel veel bloemen. Da Lat wordt ook niet voor niets de City of flowers genoemd. We hebben de markt bekeken met manden vol gedroogde vis, levende kippen en eenden en verder alles wat je maar kunt bedenken. Daarna een rondje om het meer gelopen en de flower garden bezocht. Na een ontzettend vreemd kopje koffie (die we dan ook niet hebben opgedronken) zijn we naar Hang Nga (Crazy house) gegaan. Dit was een bijzondere bezienswaardigheid. De buitenkant van dit huis lijkt net een boom en de binnenkant is een doolhof in gemengde Gaudi en Alice in Wonderland stijl. Er wordt al sinds 1990 aan gebouwd. Voor wie nog een hele aparte slaapplaats zoekt in Da Lat: this is the place to be! Nadat onze voeten toch wel erg vermoeid waren van de minimaal 15 km die we gelopen hebben zijn we lekker neergeplofd. Vanavond de eerste avond kippenvel, doordat we hoger zitten koelt het hier ook sneller af (nog steeds zo'n 21 graden :-) ).

Watervallen en Pagodes (25 april 2012)
Vandaag een scooter gehuurd om de omgeving van Da Lat te gaan verkennen. Het hotel had onze paspoorten en bij de scooter verhuur wilden ze legitimatie. Uhmmm.. rijbewijs ligt in Nederland.... Uhhh.. de CZ zorgverzekeringspas dan maar?! Die voldeed, weten zij ook veel..  Hihi... Op de scooter door het drukke verkeer de bergen in naar de Elephant Falls. Het stond niet op onze kaart dus gingen we op aanwijzingen van de Vietnamezen op weg. Tussendoor meerdere keren de weg gevraagd. Met xin chau (= hallo), thac voy (= elephant falls) en gaam ern (= bedankt) kwam ik een heel eind. Onderweg hadden we geweldige uitzichten op de bergen en reden we langs vele rozenkwekerijen en andere groente - en fruitkwekerijen. Na een klein een uur kwamen we bij de waterval aan. De waterval was in een woord fantastisch! Het pad naar beneden, nouja pad... eigenlijk gewoon rotsblokken, was erg glibberig. Maar eenmaal beneden werden we beloond met een fantastisch uitzicht. Schijnbaar kon je ook achter de waterval komen, maar dat pad hebben we niet kunnen vinden. Eenmaal boven een pagoda bezocht en weer op de scooter gestapt. Na de Chamly waterval (do not go there!!), de Linh San Pagoda en het oude treinstation zijn we naar de Truc Lam Pagoda gereden met mooie uitzichten op het Tuyen Lam Lake en daarna richting de Datanla waterval. Daar zijn we met de bobslee naar beneden gegaan. Joehoe!!  Geweldig, met z'n tweeen in zo'n karretje en Ed maar niet remmen in de bochten. Dat was lachen en die kilometer was veel te kort! De waterval was mooi, maar kon niet tippen aan de waterval van vanochtend. Nadat we met de bobslee weer naar boven zijn gegaan (liever lui dan moe, maar helaas een stuk minder leuk dan naar beneden :-( ) hebben we de Prenn waterval bezocht. Dit was een echte teleurstelling, het leek wel een klein pretpark met een heel klein watervalletje. Terug in Da Lat net op tijd geschuild voor een heftige regen- en onweersbui. Na het leegrijden van de tank de scooter ingeleverd en bijgekomen van een zeer geslaagde dag! Morgen naar Ho Chi Minh City.

Kortste vlucht ooit (26 april 2012)
Onze vlucht naar Ho Chi Minh City (HCMC) duurde wel 30 minuten! We waren opgestegen en gingen direct weer landen. We hebben nog nooit zo kort in een vliegtuig gezeten. In HCMC de tassen van de bagageband gepakt waarna bleek dat met de security check niet heel netjes met de bagage is omgesprongen: tassen half open, slot weg.... Na even zoeken de stadsbus naar het centrum gepakt. En wat is het warm! Even wennen weer na het koele Da Lat. Opgefrist in hotel, een verjaardagsliedje voor (schoon) mamma Toos aan de telefoon gezongen en vervolgens de stad gaan verkennen. Een mooie wandelroute gelopen langs een aantal bezienswaardigheden, waaronder het Reunification Palace en het War Remnants Museum. Na alle horror oorlogsverhalen en oorlogsfoto's hebben we onze poncho's aangetrokken vanwege de regen en hebben we nog wat rondgelopen. Ook later op de avond zijn we naar het hotel teruggerend door de hoos- en onweersbuien (onze poncho's hingen nog op de kamer....).  Als afsluiter heben we voor morgen een excursie geboekt naar de Cu Chi tunnels.

Hou jij m'n rugzak ff vast? (27 april 2012)
Om 09:00u werden we opgehaald voor onze excursie naar de Cu Chi tunnels.  Dit is een heel groot tunnelcomplex van ca. 250 km die in de oorlog gebruikt werd door de Viet Cong om te schuilen. Onderweg gestopt bij een handicaped handicraft en daarna snel weer verder. We hadden een zeer spraakzame gids die zelf bij de US navy heeft gezeten in de oorlog. Genoeg gespreksstof dus... Eenmaal bij de tunnels kregen we heel veel informatie. Indrukwekkend om te zien wat er aan tunnels e.d. gemaakt is. Een laatste hoogtepunt was het bezoeken van de tunnels zelf. We mochten er maar liefs 120 meter doorheen lopen. De tunnels zijn max 1,30 meter hoog en 0,80 meter breed. Aangezien het met rugzak niet heel makkelijk zou zijn om er doorheen te gaan, moest een van ons zich maar opofferen... Ik dus... Just kidding! Ik scheet 'm zeven kleuren bij het zien van de donkere smalle tunnels dus ik ben niet gegaan (ondanks dat er elke 30 meter een exit was). Ed ontmoette ik 120 meter verderop weer en hij had een deel moeten kruipen, zo smal was het!! Was hij even blij dat ik de rugzak bovengronds had meegenomen ;-) ). Terug in HCMC nog wat rondgewandeld. Morgen worden we opgehaald voor onze excursie naar de Mekong Delta, die maandag eindigd in de overgang naar Cambodia.