5-4-3-2-1 Thunderbirds are (no?) go

We nemen de bus naar het Kanazawa treinstation. We laten 10 yen vallen en zien het niet terug. Als we de bus uit zijn loopt er een jongen achter ons aan en roept wat. Hij heeft de 10 yen in zijn hand. Fantastisch, 10 yen is overigens 6 cent.

We gaan vervolgens met de shinkansen van Kanazawa naar Tsuruga. Deze trein gaat op sommige stukken 300 km per uur, mijn oren klappen er van dicht bij tunnels. In Tsuraga stappen we over op de Thunderbird naar Kyoto. Hij doet zijn naam geen eer aan ("5-4-3-2-1 Thunderbirds are go"), deze Thunderbird gaat minder hard dan de trein hiervoor. We genieten van het uitzicht onderweg op bergen, meren en huizen. Rond 11u komen we aan in Kyoto. Kyoto was van 794 tot 1869 de hoofdstad van Japan. We pakken we de metro naar ons hotel, daar laten we weer onze bagage achter. We genieten van gratis sinaasappelsap en broodjes en gaan dan op pad. We bezoeken Nijo-jo kasteel, deze staat op de UNESCO werelderfgoed lijst. Het kasteel werd gebouwd voor de eerste Shogun. We lopen hier een tijd rond, bekijken kamers met schilderijen van kersenbloesem en iets wat op tijgers moest lijken. Leuk weetje: ze hadden destijds in Japan geen idee hoe tijgers eruit moesten zien omdat ze daar niet voorkomen, dus vanuit China kwamen voorbeelden. De afbeeldingen die we zien lijken dan ook op een mix tussen een tijger en een krokodil ofzo. Helaas mogen we geen foto's maken van deze kamers. Ook piepen de vloeren hier op een bijzondere manier, ze noemen het nachtegaalvloeren omdat ze het geluid van een nachtegaal maken als we erover lopen. Een eigen alarmsysteem voor indringers zoals we lezen.

We lopen door naar het Imperial Palace. Wat een afstanden!! We komen onderweg weer meerdere tempeltjes en shrines tegen. We wassen onze handen, spoelen onze mond, gooien wat geld, wensen vanuit ons hart iets, buigen twee keer, klappen twee keer (alleen bij de shrines) en buigen nog een keer. Dit doen we heel vaak deze reis. Soms tingelen we ook aan een bel met een touw dat er hangt. Het Imperial Palace is leuk om te zien, er zit ook een mooie tuin bij. Erwin belt ondertussen per ongeluk met het Japanse noodnummer en als we daarna sirenes horen denken we even ohoh, maar nee ze komen niet naar ons haha.

Na het paleis bezoeken we de Nishiki markt. Dit is echt de leukste markt van onze reis. Deze overdekte markt staat ook bekend als Kyoto’s keuken en bestaat al 400 jaar. Verse zeevruchten, groenten, tempuraspiezen met garnalen, zeepaling, en tako tamago (octopusjes gevuld met een gekookt kwartelei), en nog veeeeeel meer. Dichtbij zit de Spring Valley Brewery dus daar strijken we neer voor een drankje. We zijn kapot, het is heet en benauwd, het is druk en de afstanden zijn groot.

We frissen ons op in het hotel en belanden daarna weer in een superleuk niet toeristisch restaurantje. We gebruiken google.translate, maar google vindt Japans maar ingewikkeld. Het vertaalt een gerecht met alcoholdiefstal en bepaalde kruiden als incompetent. Lachen! Maar incompetent zijn ze hier zeker niet ;) We laten hen wat voor ons uitzoeken en krijgen weer meerdere gerechten. Sashimi, noedels, een soort rijstbal in soep, iets met ei en lokale groenten, ingelegde groenten.... Het was zo lekker dat we daarna nog tonijnsashimi bestellen en nog een aanrader vragen waarbij we een flink stuk gebakken vis voorgeschoteld krijgen. We zien magnumflessen sake met een soort naamkaartje eromheen staan op een schap en wat blijkt als we het vragen: dit zijn flessen van vaste klanten. Die kopen ze en iedere keer als ze komen krijgen ze hun eigen fles weer op tafel. Geniaal :) Alles was weer geweldig!!