Japanse snollebollekes

Rise and shine In the country of the rising sun (maar vandaag even geen zon haha). We gaan om 8u richting het station om de snelle trein naar Hiroshima te pakken. Het gaat allemaal weer lekker voorspoedig, vanaf Hiroshima station nemen we de streetcar naar een station dichtbij ons hotel zodat we niet hoeven te slepen met de bagage. Note voor osnzelf: volgende keer de backpacks lichter pakken!! We laten de bagage achter in het hotel en gaan op pad. Eerst naar Shukkei-en. Een verrassend mooie tuin waar de karpers net van die happende visjes zijn in zo'n hengelspel. Er is een klein bamboebos en er zijn heel veel mooie bruggetjes. Op het eind van de route drinken we matchathee (zonder toeristische ceremonie en nee nog steeds niet lekker) met rijstballetjes met een zoete saus. We lopen door naar Hiroshima castle. Ook weer een heel mooi bouwwerk. Beklimmen slaan we over.

We passeren een boeddha en lopen dan naar de Atomic Bomb dome. Toch een apart gevoel, we lezen nog wat dingen na over het hoe en wat. Indrukwekkend... Ook het Peace Memorial Park ademt een bepaalde bedrukte sfeer uit gecombineerd met hoop. De memorial hall voelt benauwend en daar lopen we snel doorheen. Soms moeten we in de rij staan voor een foto bij een gedenkteken. We staan overigens vaak in de rij in Japan, om een foto te maken van een bezienswaardigheid, om de metro in te gaan, op de roltrap... Strak in een lijn, niet inhalen, pijltjes volgen op de vloer, keurig netjes allemaal. Maar... als we op de stoep lopen zijn het net de snollebollekes: naar links, tadatadada naar rechts tadatadada naar links tadatadada ... oja ook midden door... tadatadada... al die mensen lopen overal. En er zijn zoveeeeeeel mensen.

Vanaf Peace Memorial Park lopen we door de winkelstraten terug naar ons hotel, met stop bij de superleuke winkel Don Quijote, die we in Tokyo ook al bezocht hadden. Bijna net zo verslavend als de Action ;)

Hiroshima straalt rust uit in tegenstelling tot de andere steden. Een relaxte sfeer, niet al te druk, leuke restaurantjes. Er is een groot red light district, voor ons gevoel groter dan in Tokyo. Blijft toch bijzonder, vooral omdat hier met name betaald wordt om met een vrouw of man te praten. We belanden bij een yakiniku, oftewel een barbecue restaurant. De eigenaar/kok komt als we zitten al snel langs en bedankt ons in heel gebrekkig Engels dat we voor zijn restaurant hebben gekozen. Hij gaf me zelfs een hand, wat heel ongebruikelijk is. We krijgen ons eigen barbecuetje op tafel en krijgen vooraf al 2 heerlijke stukjes vlees van de eigenaar. We bestellen, zeevruchten (inktvis, schelpen en garnalen), wagyu en groenten. Later bestellen we ook nog rundertong, iets wat heel veel wordt gegeten in Japan. Het smaakt heerlijk en niet taai zoals je misschien zou verwachten! En de eigenaar brengt ons daarna stukjes runderwang. Geweldig weer. Wat een culinaire reis in Japan. Ohja, ik heb inmiddels ook de highball ontdekt een drankje van whiskey en soda, 13x roeren en je hebt een heerlijke cocktail. Als we vertrekken bedankt de beste man ons heel vaak en we worden de zaak uitgebogen haha. Subarashi!!