Over de top Osaka!

We reizen naar onze eindbestemming Osaka. Was ik eerst nog van plan om eentussenstop te maken in Himeji, die slaan we over. Ik heb veel gelezen over het mooiste dit en het mooiste dat hier in Japan. Het kasteel in Himeji is schijnbaar het mooiste kasteel van Japan. Achja, misschien een goede reden om in de toekomst nog eens terug te komen! Ik koop in de trein online een metropass voor 2 dagen. Alles gaat weer heel vlot en voor we het weten staan we 1,5 uur later op het metrostation van Shin-Osaka en reizen snel naar een station dichtbij ons hotel. We laten onze bagage achter in het hotel en nemen de metro richting het Osaka Castle. Een mooi kasteel, weer beklimmen we het niet, voegt voor ons niets toe (behalve een lange nette rij). We lopen om het kasteel heen en hey daar staan 2 heel mooi geklede Japanners op de brug. Even een fotootje maken. Spreekt een vrouw ons aan, waar we vandaan komen. Blijkt het haar dochter te zijn waar we een foto van maakten, een traditionele Japanse bruiloft. Het was een trotse mamma en we hebben haar een hele fijne dag gewenst.

We pakken de metro naar de wijk Dotonbori. Oeps, we stappen bijna in de Women Only coupé. Maar we zien al snel dat dat alleen geldt op doordeweekse dagen tot 9u in de ochtend.

Eenmaal in Dotonbori kunnen we maar één ding concluderen: Wat een gekkigheid hier!! Neon uithangborden, reuze krabben die bewegen, levensgrote reclameborden van octopussen, rare poppetjes, noem maar op. Echt over de top! En natuurlijk een mierennest aan mensen. On-ge-loof-lijk hoeveel mensen hier zijn. Ik poseer voor een afbeelding van een 'running man', niet wetende wat het inhoud. Later blijkt dat ie bekend is van de Pocky sticks, bij ons ook wel de Mikado koekjes sticks volgens mij. Je kunt hier uren rondlopen in de straatjes en verdwalen. Hij is een bijzondere sfeer en als het minder druk zou zijn, zouden we er meer van kunnen genieten.

We gaan richting hotel, maar hebben trek, dus lopen even langs een supermarkt voor een klein bakje sushi. En wat een leuke dame stond daar achter de kassa. Oh kleingeld, geef de hele stapel maar, ik tel wel! Stokjes? Ja graag, "ni kudasai", arrigato gozaimas. We lopen weg en ze begint enthousiast te zwaaien. Fantastisch, zo mogen ze ons ook wel bij de Jumbo begroeten haha....

In het hotel wordt nog even gevraagd of ik de trap wil gebruiken. Ze hebben ons bewust op de 6e verdieping geplaatst zodat ik niet zo lang in de lift hoef. Maar ach, de liften zijn hier prima, dus trap is niet nodig. We bellen met paps om even lang zal hij leven te zingen, drinken een gratis biertje in het hotel en gaan dan weer richting Dotonbori voor een beeld van deze absurde stad als het donker is. Onderweg doen we lekker Japans en draaien een capsule bal uit één van de vele machines omdat we een superleuk aapje zien voor ome Ed/aap.

In Dotonbori worden we weer overdonderd: overal mensen, overal geluidjes, overal lichten... whaaaaaaa crazy!!! We lopen naar een rustiger deel, America-mura (herkenbaar aan het vrijheidsbeeld wat op één van de gebouwen staat). Hier zijn de jongeren vooral actief. Wat verderop vinden we een leuke bar. Daar drinken we wat en eten we.... een pizza!! We hadden zo'n zin in kaas en worst dus dit was wel een mooie oplossing haha. Nog maar één dag te gaan, snik, snik!