Toi, toiiiii, toiLET

Vandaag laten we Tokyo achter ons en reizen we na het ontbijt naar Nikko. We pakken de backpacks weer in, slotje er op, Erwin noemde gisteren nog hoe handig dat is. En we gaan richting ontbijt. Terug op de kamer moesten we toch nog wat uit de backpack hebben. Shit... code werkt niet, shit shit shit. Nu geen tijd voor, dus tja dan zoeken we wel een slotenmaker/breker/handyman of iets dergelijks in Nikko. We reizen naar metro station Asakusa en merken voor het eerst hoe druk het is op een werkdag. Heel veel mensen, maar..... zo geordend!! In rijtjes de roltrappen op, niemand heeft haast. Gelukkig zit de metro die wij moeten hebben niet al te vol. We kunnen zitten en ondertussen probeert Ed nog wat codes uit. Fingers crossed, toi, toi ,toi! En tadaaaaa, open sesame!! Slechts 1 cijfertje schijnbaar per ongeluk veranderd van de code, hoe? Geen idee! Maar pfieuw dit is fijn en scheelt tijd.

Om half 10 stappen we in de Spacia X trein. Die brengt ons in een kleine 2 uur naar Tobu Nikko station. Vanaf daar lopen we naar ons hotel, Erwin berg op met 2 backpacks. We zijn veel te vroeg maar mogen gelukkig al inchecken. Na een koud biertje op het terras in de zon met de voetjes omhoog, lopen we naar het centrum. Eerst zien we de bekende Shinkyo brug. We lopen door naar de tempels en shrines, zo'n 103 heiligdommen waarvan we er een paar bekijken: de Rinnoji tempel, de Goju-no-to pagode en de Futarasan-jinja shrine. Ook lopen we via een stenen pad omhoog naar de waarschijnlijk oudste shrine: Takino'o. We worden nog even gewaarschuwd door een Japanse dame, die een paar keer hard Toi roept. Toiiiiii, toiiiii!! Uhmmm oké.... we zagen net een bordje dat er slangen zaten en wij lopen op slippers. Zal dat het zijn? Of bedoelt ze dat het ver is? Toch maar even aan tegemoet komende wandelaars gevraagd hoe ver het nog is. Tja, zo'n 10 minuten, dat valt voor ons wel mee. Als ik weer telefoonbereik heb, spreek ik het woord Toi in op de google translate app. En ja hoor, het betekent 'ver'. Nou, dit vonden wij een peulenschil. Terug beneden gaan we naar de Lawson supermarkt om wat sushi en een biertje te halen. Natuurlijk houden we ons aan de Japans etiquette en eten en drinken we niet al lopende. We strijken neer op een bankje waar het heerlijk rustig is.

Daarna lopen we door naar Kanman-ga-fuchi abyss. Een kloof met een kort en mooi wandelpad, waar stenen standbeelden van de boddhisattva Jizo staan, waarvan sommigen hoeden of slabbetjes dragen en waarvan anderen afgebrokkeld zijn door ouderdom. Het zouden er 70 moeten zijn, maar ik kom zowel de heen als terugweg niet uit op dat getal.

Terug in het centrum van Nikko, nouja centrum het is 17u en bijna alles zit dicht, drinken we een biertje bij micro brouwerij/stand up bar Murmur. Vanaf daar lopen we naar een eettentje voordat alles dicht gaat. Bij Yuba Komachi nuttigen we een heerlijke maaltijd met de delicatesse van hier: Yuba Tofu. Dit is tofu gemaakt van soja melk en lekker elastisch. We eten tomatennoedelsoep waar het in zit, maar ook de sashimi (rauwe) variant en een variant met gebakken korst en heerlijke rijst. Het was smullen, beetje jammer dat de ervaring even een domper kreeg doordat ik vast zat op het toilet :( deur was vanaf mijn kant niet open te krijgen, gelukkig vanaf de andere kant wel haha. Ik had alleen iets minder hard moeten bonken op de deur, aldus Ed :) Tja, kleine ruimtes zijn niet aan mij besteed. Dus na de Japanse toi toiiiiii eerder vandaag was er nu dus iets met het toiLET. Oh en over toiletten gesproken: we hebben nog helemaal niets geschreven over de wc's. Wat een knopjes!!! Brilverwarming (warm of heel warm), geluidjes (zoals hier overigens overal geluidjes te horen zijn, op elke straathoek en uit elk apparaat) om andere geluidjes te maskeren, sproeiertje hier, sproeiertje daar, eigenlijk best wel raar haha.... Om door te trekken moet je soms wel even zoeken waar je op moet drukken.

Op naar de kamer om lekker te slapen!