Hello weird Tokyo!

En dan begint de reis anders dan je hoopt (daarom plaats ik dit verslag van de eerste dag ook later dan dat ik wilde).Met verschrikkelijke rugpijn, en met afkickverschijnselen van de tramadol vertrekken we richting Schiphol na een afschuwelijke nacht met 3uur slaap in het Steigenberger hotel. Zie ik het op Schiphol nog echt niet zitten, toch stappen we in het vliegtuig. 13,5uur later staan we op Tokyo airport. I made it, maar wat voel ik me slecht!!! Een lange rij voor de paspoortcontrole verder,zijn onze backpacks al lang en breed op de bagageband.Erwin stouwt er 1 op zijn rug en de ander draagt ie, sorry Ed :) Tickets voor de Skyliner trein waren super eenvoudig uit de automaat te halen,met de voucher die ik vooraf had aangeschaft. Dus hop, om 11.39 zaten we half in slaap vallend in de trein naar Ueno station Tokyo. Tja, nog een nacht grotendeels overslaan valt niet mee. Oja, leuk weetje is (en ik was er op voorbereid) dat bij het eindstation de trein eerst wordt schoongemaakt en dan.... draaien de stoeltjes automatisch zodat iedereen in de rijrichting zit. Tadaaaaaa, geniaal!! Op Ueno station wisselen we onze voucher in voor een metrokaart voor 72uur, ook weer super simpel! We stappen uit bij een station waar vandaan het nog 450m lopen is naar ons hotel. Als we eenmaal boven de grond zijn is het eerste dat ons verbaasd de rust. En dat voor zo'n inmense stad. De auto's rijden op super geruisloos asfalt haha.

Inchecken kunnen we nog niet,maar de backpacks achterlaten wel.Met veel te warme kleren lopen we door de stad, de zon schijnt volop en het is 27graden. We pinnen bij de 7 Eleven, kopen een biertje, bewonderen manneke pis (jaja een echte replica) en nemen dan de metro naar de wijk Asakusa. Daar hebben we meteen een mooie eerste indruk van toeristisch Tokyo. Druk!!! We zien onder andere de Kaminarimon Gate (Thunder Gate). Deze traditionele gate heeft een enorme lantaarn in het midden en 2 standbeelden aan elke kant. Dit is één van de populairste plekken om een foto te nemen in Tokyo, dus dat doen wij ook! We lopen door Nakamise Shopping Street, een super drukke buitenmarkt vol met verkopers die traditionele snacks en souveniertjes verkopen. Aan het einde van de shopping street lopen we tegen Senso-ji aan, Tokyo’s oudste tempel. Deze boeddhistische tempel - gebouwd in de 7e eeuw - is een belangrijk werk in de geschiedenis van de stad. Meer dan 30 miljoen mensen bezoeken deze tempel per jaar.We wassen onze handen en spoelen onze mond voordat we de tempel in gaan, een gebruik hier waar we ons graag aan houden. Wauw,Azië-gevoel in een super moderne stad.

Terug bij ons hotel nuttigen we een biertje op het terras en checken dan in. We doen een dutje en gaan daarna met de metro naar de wijk Akihabara. Dit is de moderne kant van de stad en het is vernoemd naar Akiba, een godheid die branden kan beheersen. Nadat een brand het gebied had vernietigd in de jaren 1800, hebben de mensen een Shrine (een soort Pi van houten palen) gebouwd ter ere van Akiba, in de hoop dat toekomstige branden zouden worden voorkomen. De Shrine is er niet meer, wel heel veel elektriciteitswinkels: camera’s, telefoons, tv’s en computers. Het wordt hier niet voor niets ook Electric Town genoemd. We bezoeken Yodobashi Camera, één van de grootste elektronicaketens ter wereld. Wow wat een apparatuur. Erwin zou hier na 3 dagen nog niet uitgekeken zijn haha.We vragen hulp bij het vinden van een conversie stekkertje (stroom ding is toch wat anders dan gedacht, type A ipv type B).

Daarna wandelen we verder door de wijk. Er zijn veel anime en manga winkels en er worden flyers uitgedeeld voor maid cafés Dit zijn cafés waar vrouwen zich als werksters verkleden en klanten als hun meester behandelen. Tja, uhmmmm we zijn in weird Tokyo!!We zien hier ook veel winkels met van die capsules waar speetjes in zitten. Hele hallen vol, en nee daar zie je juist geen kinderen!! Raar!!

Aangezien we geen zin hebben om lang te zoeken naar een eettentje of in één van de lange rijen te gaan staan omdat er maar 4 tafels zijn, gaan we terug naar Yodobashi Camera. Daar is op de 8e verdieping een wereld aan restaurants, waar we een leuk tentje vinden.We eten heerlijk met miso soep, makreel, rijst, Japanse rettich en gepekelde paddenstoelen.

We nemen de metro en lopen een stukje terug naar ons hotel. We verwonderen ons om de schone straten,je kunt hier van de grond eten, hoezo 3 seconden regel?! Ook zien we nergens onkruid.Onze vraag waardoor dat kan wordt later beantwoord. Een tuinman is om 21u druk op z'n knieën bezig met onkruid verwijderen. Tja je moet wat om de 38 miljoen mensen die hier wonen aan het werk te houden!

We gaan kapot naar bed,morgen weer een nieuwe dag!